ചില സങ്കടങ്ങൾ മായ്ച്ചു കളയാൻ ചില സൗഹൃദങ്ങൾക്ക് ആകും.
മായ്ക്കാനാകാത്ത ചില സങ്കടങ്ങൾ തിളയ്ക്കുമ്പോൾ നിസ്സഹായതയോടെ നോക്കി നിൽക്കാനേ ചിലപ്പോൾ കഴിഞ്ഞെന്നും വരൂ. കനിവിറ്റുന്ന ഒരു വാക്കു തിരിച്ചു പറയാനാവാതെ, ഒരു നിമിഷത്തേക്കെങ്കിലും നിന്നെ പുണരാനാവാതെ, ശ്വാസം വിലങ്ങി ഞാൻ നിന്നിട്ടുണ്ട്. ചൂഴ്ന്നു നിന്ന നോവിൽ നിന്നും നിന്നെ പുറത്തെത്തിക്കാൻ എനിക്ക് എന്തു ചെയ്യണമെന്ന് അറിയില്ലായിരുന്നു. എനിക്ക് ആകെ ഉള്ളത് നിന്നോടുള്ള സ്നേഹമാണ്. പ്രണയമാണ്. അഭിനിവേശമാണ്. അടങ്ങാത്ത കൊതിയും ദാഹവുമാണ്. എനിക്കു പെയ്തിറങ്ങാനും ആയിരം പച്ചനാമ്പുകളായി തളിർത്തുയരാനുമുള്ള ഭൂമീ, ഞാൻ ഉതിരുന്നത് നിനക്കായി മാത്രമാണ്. നിന്നിൽ പെയ്തു കുതിർന്നു പടരുന്നതാണെന്റെ ജന്മസാഫല്യം.
ആര്പ്പോന്നു കൂവി, ആര്ത്തൊന്നു പാടി,
പഴങ്കഥയോതി, കളിവാക്കു ചൊല്ലി,
കള്ളം പറഞ്ഞുമൊന്നോടിത്തിമിര്ത്തും
ആകെച്ചിരിച്ചുമൊരല്പം കരഞ്ഞും...
Friday, January 17, 2020
മഴത്തുള്ളി
Labels:
friends,
MobileScrap,
quickFiction,
പ്രണയം,
മഴ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
സ്നേഹവും, പ്രണയവും, അഭിനിവേശവും ഒരിക്കലും നശിക്കാതിരിക്കട്ടെ!
ReplyDeleteFor my evergreen love..
DeleteThanks Mahesh ;)
നല്ല വരികൾ.
ReplyDeleteമഴപോലെ പെയ്തൊഴിയുവാനാശ.
Deleteമഴയുടെ ജന്മസാഫല്യം ..!
ReplyDeleteഓരോ മഴയും സഫലമാവട്ടെ!
Deleteപ്രണയം,
ReplyDeleteനല്ല എഴുത്ത
ചിന്തിക്കുന്നവർക്ക് ഒരുപാട് അർത്ഥമുള്ള വരികൾ.
ഇഷ്ടം
Thank you :)
Delete